Για τους μετανάστες απεργούς πείνας και τους άταφους νεκρούς στο Αιγαίο

(Νέα Υόρκη 1898.  Ελληνες στην οδό Bayard στο Μανχάταν, δωμάτιο με πέντε σεντς το στρώμα. Φωτογράφος: J. A. Riis. Museum of the City of New York)

Οι νεοναζί μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι: δεν χρειάζονται ούτε τάγματα εφόδου, ούτε ρατσιστικές επιθέσεις από δολοφόνους δικυκλιστές. Η ελληνική αστυνομία σε αγαστή συνεργασία με τους ευρω-φρουρούς της Frontex κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους οδηγώντας σε θάνατο αθόρυβο, αργό και βασανιστικό εκατοντάδες μετανάστες στην Ελλάδα. Στις μεγάλες πόλεις και στα σύνορά της.

Από τις 14 Μαρτίου οι 70 μετανάστες κρατούμενοι στο αστυνομικό τμήμα Δραπετσώνας κάνουν απεργία πείνας διεκδικώντας με αυτό το έσχατο μέσο, που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους, ακριβώς αυτό το δικαίωμα στη ζωή. Σε μια αξιοπρεπή ζωή.

Οι ίδιοι όπως και πολλές εκατοντάδες άλλοι μετανάστες είναι φυλακισμένοι επί μήνες σε μπουντρούμια αστυνομικών τμημάτων σε ολόκληρη την Αθηνα, στα «μοντέρνα» στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα, στο Ελληνικό αλλά και στην Κόρινθο, στον Εβρο, στη Μυτιλήνη στη Χίο και στη Σάμο.

Κρατούνται σαν ζωντανοί-νεκροί: κανείς δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους, κανείς δεν μπορεί να τους επισκεφθεί, στοιβάζονται ανά δεκάδες σε λίγα τετραγωνικά που μόλις που χωρούν όρθιοι, χωρίς ρούχα, με ελάχιστο φαγητό, χωρίς θέρμανση, χωρίς την παροχή περίθαλψης σε όσους τη χρειάζονται.

Την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι μετανάστες έχουν ακόμα χειρότερη «τύχη»: πεθαίνουν στην προσπάθειά τους να περάσουν τα καλά φυλασσόμενα από τη Frontex (και το Τείχος) σύνορα στον Εβρο ή βουλιάζουν με τις βάρκες τους στα ανοιχτά του Αιγαίου.

Την περασμένη εβδομάδα εννέα Σύριοι εντοπίστηκαν νεκροί σε παραλία της Μυτιλήνης. Τον περασμένο μήνα άλλοι 20. Συνολικά περισσότεροι από 100 άνθρωποι έχουν ανασυρθεί νεκροί στα ελληνικά παράλια μόνο τους τελευταίους έξι μήνες. Ο φράκτης που κόστισε εκατομμύρια (για την κατασκευή και τη φύλαξή του) κάνει καλά τη δουλειά του: οι μετανάστες δεν πεθαίνουν πια στα χερσαία αλλά στα θαλάσσια σύνορα. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η «εισβολή λαθρομεταναστών» έχει περιοριστεί. Εστω και με κόστος τη ζωή τους.

Η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη μπορεί να μην έχει δουλειές να δώσει στους κατοίκους της χώρας αλλά έχει πολλές (κούφιες) ιδέες και (τρομολαγνικά) ιδεολογήματα. Οι Ελληνες βλέπουν τα εισοδήματά τους να κατρακυλούν από τους φόρους, τις περικοπές και την κατάργηση των ελάχιστων κοινωνικών παροχών, μπορούν όμως να χορτάσουν με την «ασφάλεια» που τους προσφέρει δωρεάν το (αστυνομικό) κράτος, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και ο συγχρονος εθνικός ήρωας Ν. Δένδιας.

Οι μετανάστες δεν πεθαίνουν (μόνο) από τα χέρια φασιστών.

Πεθαίνουν (και) απ΄τη δική μας αδιαφορία.