Φράουλες κατακόκκινες από αίμα...
Διακόσιοι μετανάστες εργάτες από το Μπαγκλαντές είχαν το «θράσος» να ζητήσουν από το αφεντικό την πληρωμή τους για τη δουλειά έξι μηνών στα χωράφια φράουλας στη Μανωλάδα της Ηλείας. Ο ίδιος δεν εμφανίστηκε και αντ’αυτού τους υποδέχτηκαν τρεις οπλισμένοι επιστάτες οι οποίοι δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό να βαρέσουν στο ψαχνό τραυματίζοντας με τις καραμπίνες τους 29 από «απείθαρχους» εργάτες.
Το περιστατικό δεν είναι πρωτοφανές. Όχι μόνο γιατί έχει επαναληφθεί τα τελευταία χρόνια στην ίδια ακριβώς περιοχή, με θύματα και πάλι αλλοδαπούς εργάτες γης και με θύτη τον ίδιο περήφανο Έλληνα επιχειρηματία που πουλά φράουλες με την επωνυμία «Βαγγελάτος ΑΕ».
Το περιστατικό είναι γνώριμο σε όλους όσους θυμούνται τους αιώνες της σκλαβιάς στις ΗΠΑ που επέτρεψαν στους αμερικανούς γαιοκτήμονες να πλουτίσουν και στην αμερικανική οικονομία να γίνει κυρίαρχη στον κόσμο. Οι τσιφλικάδες της Μανωλάδας μπορεί να μη θησαυρίσουν ποτέ τόσο πολύ κι η Ελλάδα των μνημονίων, της φτώχειας και της εξαθλίωσης ίσως δεν θα γίνει ποτέ παγκόσμια αυτοκρατορία. Ευτυχώς.
Όμως η βαρβαρότητα των ημερών μας θα μείνει κι αυτή στην ιστορία μαζί με τόσες άλλες περιόδους μαζικής αποκτήνωσης και κοινωνικού κανιβαλισμού. Γιατί οι κακοί της ματωμένης ιστορίας στη Μανωλάδα δεν είναι μόνο οι εκμεταλλευτές και τα τσιράκια τους. Δεν είναι μόνο η αστυνομία που ακόμα «αναζητά τους δράστες» ούτε και οι τραμπούκοι της περιοχής που τους κάνουν πλάτες. Μερίδιο στην κακία έχουμε όλοι όσοι ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την περιρρέουσα σήψη.
Το τελευταίο περιστατικό βίας στη Μανωλάδα είναι η νοητή (και αναμενόμενη) συνέχεια του ρατσιστικού μίσους που διαχέουν οι φασιστικές οργανώσεις αλλά και η πολιτική «μηδενικής ανοχής» της τρικομματικής κυβέρνησης. Είναι η επέκταση της «επιχείρησης σκούπα» της αστυνομίας από τους μετανάστες της Αθήνας σε αυτούς της υπαίθρου. Είναι η άλλη όψη του βασανισμού έγκλειστων μεταναστών σε κρατητήρια και στρατόπεδα συγκέντρωσης σε ολόκληρη τη χώρα. Είναι ένας πιο αργός θάνατος από τον πνιγμό εκατοντάδων προσφύγων κάθε χρόνο στο Αιγαίο.
Πόσο πουλιέται, άραγε, η ζωή των σκλάβων εργατών στα χωράφια της Μανωλάδας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου