Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Ούτε χώρος,  ούτε ανοχή στους φασίστες
(και τους αβανταδόρους τους)
Ζούμε την εποχή του κυρίαρχου λόγου των Μέσων Μαζικής Εξημέρωσης. Με κυβερνητικές διαταγές καταστέλλεται κάθε φωνή που αντιδρά στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και τη μνημονιακή καταλήστευση της ζωής μας. Στη ζοφερή καθημερινότητα πασχίζουν να βρουν πρόσφορο έδαφος τα ναζιστικά απόβλητα. Και το βρίσκουν στα διαπλεκόμενα μίντια που δεν αφιερώνουν ούτε σπιθαμή στις φωνές αντίστασης και αλληλεγγύης αλλά δίνουν άπλετο χώρο στην ακροδεξιά, εθνικιστική και ρατσιστική προπαγάνδα. Μια ματιά στο Πρώτο Θέμα του Θέμου ή τις εκπομπές του Τράγκα πείθει και τον πιο δύσπιστο.
Μέσα σ΄αυτό το περιβάλλον βρήκε θέση ένα νεοναζιστικής έμπνευσης «δημιούργημα» στη νεοσμυρνιώτικη εφημερίδα ‘‘τα Επίκαιρα’’. Το ποιηματάκι με τον εύγλωττο τίτλο «με λες φασίστα» απευθύνεται σε όλους εμάς που αποκαλούμε φασίστες τους... φασίστες.
Άλλωστε οι συντάκτες του αποδέχονται πλήρως την πολιτική τους ταυτότητά ενώ στον επίλογο απειλούν με (γνώριμο) θρασύδειλο ύφος όσους απορρίπτουν το φασισμό, το ναζισμό κι όλα τα παρακλάδια του.  Το ίδιο ακριβώς κείμενο έχει αναρτηθεί εδώ και πολλούς μήνες στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής ενώ τις τελευταίες εβδομάδες κυκλοφορεί σε πολλές φασιστοφωλιές στο διαδίκτυο. Αυτό το ανυπόγραφο κείμενο διάλεξε λοιπόν ο Γιώργος Νικάκης να τοποθετήσει σε περίοπτη θέση στην εφημερίδα του αναλαμβάνοντας προφανώς την ευθύνη της επιλογής του.
Αποφασίσαμε ως αντιφασίστες να αναζητήσουμε αυτές τις ευθύνες. Ζητήσαμε από τον κ. Νικάκη να τον δούμε κάποιο μεσημέρι στο γραφείο του. Εκείνος δέχθηκε, μόνο που κάλεσε και την αστυνομία για να «συζητήσει» μαζί μας κι έβαλε τους αστυνομικούς σε θέση συνηγόρου να μας μεταφέρουν τους όρους που έθετε για το διάλογο. Τον τρόμαξε, μας είπε, η παρουσία 15 ανθρώπων έξω από το γραφείο του. Προφανώς δεν έχει συνηθίσει να κάνει διάλογο με πολλούς κι ας διατρανώνει την αγάπη του στη δημοκρατία. Εστω κι έτσι δεχτήκαμε να κάνουμε διάλογο μαζί του. Τον ακούσαμε αρχικά να λέει ότι «δεν είναι φασιστικό το κείμενο» και μετά να προσπαθεί να καλυφθεί με παιδικές δικαιολογίες. «Το έβαλα τελευταία στιγμή για να κλείσω τα κενά στην εφημερίδα» ήταν μια από αυτές. Κάπου ανάμεσα στα μισόλογα μας είπε ότι θεωρεί «κατόρθωμα» τη δημοσιοποίησή του και ότι ήθελε να διαπαιδαγωγήσει τους αναγνώστες του προβάλλοντας «ένα ακραίο κείμενο». Όμως ούτε στιγμή δεν τον ακούσαμε να παραδέχεται το προφανές: ότι το κείμενο είναι απλώς μια άθλια φασιστική προπαγάνδα. Με την ίδια «τόλμη» υπερασπίστηκε και την περικύκλωση μας από την αστυνομία και τις ασφαλίτικες ερωτήσεις στις οποίες υποβληθήκαμε από αυτούς που έχρισε διαμεσολαβητές. Αποσιωπώντας όλα αυτά βρήκε το… θράσος να «καταγγείλει» με υποτιμητικά σχόλια την Πρωτοβουλία Νέας Σμύρνης Ενάντια στο Φασισμό-Ρατσισμό-Κρατική Καταστολή αλλά και συλλήβδην «διάφορες αριστερές κινήσεις και αναρχοαυτόνομους» που τόλμησαν να αντιδράσουν στο κατάπτυστο περιεχέμενο της εφημερίδας του.
Ας μας χαρακτηρίσει όπως θέλει κι αυτός κι όσοι ακόμα ενστερνίζονται ναζιστικές ιδέες και ρατσιστικές πρακτικές ή απλώς υπερασπίζονται το «δικαίωμα» των φασιστών να αποκτούν δημόσιο λόγο και προβολή στα μέσα ενημέρωσης. Εμείς ξεκαθαρίζουμε  ότι στην εποχή μας δεν χωράει ούτε αφέλεια, ούτε ουδετερότητα. Καθένας μας οφείλει να παίρνει ξεκάθαρη θέση. Κι η δική μας βρίσκεται απέναντι στη ρατσιστική μισαλλοδοξία, τις φασιστικές συμμορίες που μαχαιρώνουν μαθητές Λυκείου και μετανάστες εργάτες και σε όσους πουλάνε πατριωτισμό για να κρύψουν το θαυμασμό τους στις χούντες, στις εξορίες, τους δοσίλογους,  τα τάγματα ασφαλείας, τα ναζιστικά πογκρόμ και τις κτηνωδίες των ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Αν τα ''Επίκαιρα '' επιμένουν ότι όλοι αυτοί δεν είναι φασίστες, εμείς είμαστε απέναντί τους και καλούμε όλους τους Νεοσμυρνιώτες να πάρουν θέση δείχνοντας στη συγκεκριμένη εφημερίδα αυτό που της ταιριάζει: έμπρακτη και ολοκληρωτική απαξίωση.
Πρωτοβουλία Νέας Σμύρνης
Ενάντια σε Φασισμό, Ρατσισμό, Κρατική Καταστολή

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Αλληλεγγύη στους καθηγητές, για τη νίκη όλων των εργαζομένων



Ας το δηλώσουμε χωρίς περιστροφές: οι κινητοποιήσεις των καθηγητών είναι ένας αγώνας για τη χαμένη αξιοπρέπεια όλων των εργαζομένων αλλά και για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Και γι’αυτό ακριβώς η αλληλεγγύη πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Και γι’αυτό ακριβώς η μάχη αυτή πρέπει να κερδηθεί.
Η τρικομματική κυβέρνηση των εντολοδόχων της τρόικας αποφάσισε λίγες μέρες πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις να στείλει τελεσίγραφο στους καθηγητές μέσω της νομοθετικής ρύθμισης που ψηφίστηκε από τη Βουλή η οποία ανατρέπει όχι μόνο το ωράριο των 88.000 καθηγητών σε όλη τη χώρα αλλά θέτει τις βάσεις για τον εκτοπισμό 10.000 αναπληρωτών καθηγητών στην ανεργία από την επόμενη σχολική χρονιά. Διότι «όλη η φασαρία» δεν γίνεται, για «το δίωρο» της επιπλέον δουλειάς που φορτώνονται οι καθηγητές. Η κυβέρνηση θέλει απλώς να υποχρεώσει τους μόνιμους καθηγητές να δουλεύουν σήμερα στην Αθήνα και τον άλλο μήνα στην Πάτρα. Με αυτό τον ευφυή τρόπο απαλλάσσεται από την υποχρεώση να προσλάβει αναπληρωτές καθηγητές που μέχρι σήμερα μπάλωναν τα κενά των οργανικών θέσεων.
Αυτό προφανώς σημαίνει ότι 10.000 άνθρωποι θα προστεθούν από το Σεπτέμβριο στον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό των ανέργων που αγγίζει ήδη το 1,5 εκατομμύριο. Από την άλλη πλευρά όσοι καθηγητές διατηρήσουν το «προνόμιο» να έχουν δουλειά θα πρέπει να συνηθίσουν να δουλεύουν όλο και περισσότερο παίρνοντας όλο και λιγότερα. Με άλλα λόγια να είναι ελαστικοί και πειθαρχημένοι, να συμβιβάζονται με την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να σιωπούν.
Εκτός όμως από την επιδείνωση των όρων εργασίας τους οι καθηγητές καλούνται τώρα να δεχτούν και τη νέα μέθοδο καταστολής των εργατικών αγώνων: την προληπτική επιστράτευση! Η ακροδεξιά συμμορία που βρίσκεται στην εξουσία σπεύδει να επιδώσει «φύλλα πορείας» στους καθηγητές στερώντας τους ακόμα και το δικαίωμα της κήρυξης απεργίας – ένα από τα τελευταία νόμιμα εργαλεία που έχει απομείνει στον κόσμο της εργασίας.
Ολα αυτά, προφανώς, δεν αφορούν μόνο τη «συντεχνία των καθηγητών» όπως μας λένε στις ειδήσεις των 8 τα Megaλα κανάλια και οι έγκυρες εφημερίδες. Οι κοινωνικοί αγώνες, οι εστίες αντίστασης και όλοι όσοι ζουν από την πλευρά του καταπιεζόμενου τη νεοφιλελεύθερη συνταγή της μνημονιακής βαρβαρότητας έχουν μπει από καιρό στο στόχαστρο των κυβερνώντων και των δυνάμεων καταστολής. Οι εργαζόμενοι / απεργοί στα λιμάνια και στο μετρό είχαν την ίδια τύχη με αυτή που προετοιμάζεται τώρα για τους καθηγητές. Οι διαδηλωτές και οι αλληλέγγυοι, των αγώνων ενάντια στην ανεργία και τον εργασιακό μεσαίωνα, στη φίμωση του ελέυθερου λόγου, στο κλείσιμο κατειλημμένων χώρων, στις εξορύξεις χρυσού, στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον εκφασισμό, δοκιμάζουν όλο και μεγαλύτερες δόσεις αυταρχισμού. 
Ο αγώνας των καθηγητών είναι αγώνας όλων μας! Η αυξανόμενη ένταση της καταπίεσης δεν πρόκειται να ανακοπεί παρά μόνο αν σηκώσουμε κεφάλι. Ο φόβος που καλλιεργούν κυβέρνηση, κεφάλαιο και τα τσιράκια τους (φασίστες και μέσα ενημέρωσης) θα γίνει δικός τους όταν καταλάβουμε τη δύναμή μας. Κι όποιος τώρα σπέρνει τη μιζέρια, θα θερίσει την οργή.

Πρωτοβουλία Νέας Σμύρνης Ενάντια σε Φασισμό, Ρατσισμό, Κρατική Καταστολή